154300
Książka
W koszyku
Szymborska : znaki szczególne : biografia wewnętrzna / Joanna Gromek-Illg. - Wydanie I. - Kraków : Wydawnictwo Znak, 2020. - 653, [3] strony, [8] stron tablic kolorowych : faksymilia, fotografie, ilustracje, portrety ; 22 cm.
"Czasami jestem podobna do siebie, a czasami nie" - powtarzała. Od zawsze budziła emocje. Była bliska także tym, którzy nigdy wcześniej nie czytali poezji. Czytelnicy myśleli o niej jak o przyjaciółce, sąsiadce i doradczyni. To może dziwić, tym bardziej że tak mało pisała i mówiła o sobie. Łączyła cechy nie do pogodzenia: czułość i ironię, surowość i serdeczność, dojrzałość i dziewczęcy urok. Jaka była naprawdę Wisława Szymborska?.
Interesowało mnie nie tyle życie zewnętrzne, co psychika poetki, jej przeżycia wewnętrzne. To rejony, do których dostępu broniła bardzo stanowczo, powtarzając: "to po mojej śmierci", co skutecznie peszyło rozmówców. Na podstawie tysięcy listów, ale też rozmów z przyjaciółmi i znajomymi Wisławy spróbowałam odtworzyć tę część jej biografii, którą najskrzętniej ukrywała (fragment wstępu).
Status dostępności:
Wypożyczalnia Bełchatów
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 35583 (1 egz.)
Wypożyczalnia Radomsko
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 38514 (1 egz.)
Wypożyczalnia Tomaszów
Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 45111 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga ogólna
Na 4 stronie okładki podtytuł: intymny portret poetki.
Ilustracje także na wyklejkach.
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliografia, netografia i filmografia na stronach 633-636.
Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca
"Czasami jestem podobna do siebie, a czasami nie" - powtarzała. Od zawsze budziła emocje. Była bliska także tym, którzy nigdy wcześniej nie czytali poezji. Czytelnicy myśleli o niej jak o przyjaciółce, sąsiadce i doradczyni. To może dziwić, tym bardziej że tak mało pisała i mówiła o sobie. Łączyła cechy nie do pogodzenia: czułość i ironię, surowość i serdeczność, dojrzałość i dziewczęcy urok. Jaka była naprawdę Wisława Szymborska?.
Interesowało mnie nie tyle życie zewnętrzne, co psychika poetki, jej przeżycia wewnętrzne. To rejony, do których dostępu broniła bardzo stanowczo, powtarzając: "to po mojej śmierci", co skutecznie peszyło rozmówców. Na podstawie tysięcy listów, ale też rozmów z przyjaciółmi i znajomymi Wisławy spróbowałam odtworzyć tę część jej biografii, którą najskrzętniej ukrywała (fragment wstępu).
Uwaga dotycząca finansowania
Finansowanie: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Polska)
Zakupiono w ramach Budżetu Obywatelskiego Województwa Łódzkiego 2021
Uwaga dotycząca indeksów
Indeks osób.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej