158157
No cover
Book
In basket
Antologia poezji polsko-łacińskiej 1470-1543 / wstępem opatrzyła i oprac. Antonina Jelicz ; przekł. Kazimiera Jeżewska, Edwin Jędrkiewicz. - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1956. - 342, [1] s., [16] k. tabl. : il. ; 21 cm.
Author
Jelicz Antonina (1923-2004) Oprac. Jeżewska Kazimiera (1902-1979). Tł. Jędrkiewicz Edwin (1889-1971). Tł.
Subject
Poezja polsko-łacińska Antologia
Jest sprawa oczywistą, że poezja kunsztowna, uprawiana przez ludzi najbardziej wykształconych, obeznanych z obcymi wzorcami nie mogłaby powstać w języku polskim. W tej epoce nie udźwignąłby jeszcze takich zadań. Większość piśmiennictwa średniowiecznego w Polsce powstawała w języku łacińskim, który dzięki temu doskonalił się w niezliczonych traktatach, wierszach, mowach i daleko już odszedł od łaciny "barbarzyńskiej". Miał przetarte drogi do dalszego usprawniania, był językiem szkoły, dokumentu, Kościoła, zrozumiałym dla całej wykształconej Europy. Literatura w tym języku nie natrafiała na przeszkody w rozpowszechnianiu poza granicami własnego kraju. W Polsce czytano i chwalono poezję Kallimacha i Celtisa, "Poemat o żubrze" Hussowskiego przeznaczony był dla papieża, który wówczas nie był Polakiem, wielki Erazm czytywał i wyrażał się z najwyższym uznaniem o twórczości Krzyckiego, a Dantyszka wielbili lub polemizowali z nim dyplomaci, uczeni, biskupi europejscy. To, co powstawało w języku polskim, nie trafiało na Zachód, nie miało szans przekroczenie granic Polski. Język utworów polskich XV w. był jeszcze na zbyt wczesnym etapie rozwoju, by mógł stać się sprawnym narzędziem literackim (ze "Wstępu"). ["Glob"]
zob. w.bibliotece.pl
Availability:
Wypożyczalnia Piotrków
There are copies available to loan: sygn. 55591 (1 egz.)
Notes:
Summary, etc.
Jest sprawa oczywistą, że poezja kunsztowna, uprawiana przez ludzi najbardziej wykształconych, obeznanych z obcymi wzorcami nie mogłaby powstać w języku polskim. W tej epoce nie udźwignąłby jeszcze takich zadań. Większość piśmiennictwa średniowiecznego w Polsce powstawała w języku łacińskim, który dzięki temu doskonalił się w niezliczonych traktatach, wierszach, mowach i daleko już odszedł od łaciny "barbarzyńskiej". Miał przetarte drogi do dalszego usprawniania, był językiem szkoły, dokumentu, Kościoła, zrozumiałym dla całej wykształconej Europy. Literatura w tym języku nie natrafiała na przeszkody w rozpowszechnianiu poza granicami własnego kraju. W Polsce czytano i chwalono poezję Kallimacha i Celtisa, "Poemat o żubrze" Hussowskiego przeznaczony był dla papieża, który wówczas nie był Polakiem, wielki Erazm czytywał i wyrażał się z najwyższym uznaniem o twórczości Krzyckiego, a Dantyszka wielbili lub polemizowali z nim dyplomaci, uczeni, biskupi europejscy. To, co powstawało w języku polskim, nie trafiało na Zachód, nie miało szans przekroczenie granic Polski. Język utworów polskich XV w. był jeszcze na zbyt wczesnym etapie rozwoju, by mógł stać się sprawnym narzędziem literackim (ze "Wstępu"). ["Glob"]
Reviews:
Confirm report execution
Also derive:
shelf marks
IDs
subject headings
location
summary
ISBN number
sort key
adres wersji elektronicznej
copies localization
opis fizyczny
Report sorting:
Sortowanie pozycji zestawienia:
Sortowanie pozycji zestawienia:
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again