SOWA OPAC : Katalog książek Biblioteki Pedagogicznej w Piotrkowie Trybunalskim i jej filii

157785

Book

In basket

rate

Aura / Carlos Fuentes ; przeł. Kalina Wojciechowska. - Kraków : Wydawnictwo Literackie, 1974. - 39, [5] s. ; 20 cm.

(Proza Iberoamerykańska)

Author

Fuentes Carlos (1928-2012). Wojciechowska Kalina (1917-1980) Tł.

Subject

Opowiadanie meksykańskie

Felipe Montero, młody historyk (wykształcony m.in. na Sorbonie) podejmuje pracę u Pani Consuelo - ma opracować wspomnienia jej męża, generała Llorente. W starym, na wpół zrujnowanym, domu oprócz staruszki mieszka tylko jej młoda krewniaczka - Aura. Felipe jest zafascynowany dziewczyną, zaczyna śnić erotyczne sny i marzy, że uwolni Aurę z ponurej atmosfery domostwa. Równocześnie obie kobiety zaczynają zachowywać się dziwnie, Felipe zauważa że Aura bezwiednie powtarza wszelkie gesty staruszki. Pracując nad kolejną partią wspomnień generała znajduje zdjęcie młodej Consuelo z mężem - kobieta wygląda dokładnie jak Aura. Okazuje się, że dziewczyna była jedynie iluzją, przywołanym przez staruszkę odbiciem jej samej z czasów młodości. Narracja czterdziestostronicowego utworu jest prowadzona w drugiej osobie. [Źródło: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/65678/aura]

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Wypożyczalnia Piotrków

There are copies available to loan: sygn. 96077 (1 egz.)

Notes:

General note

Tyt. oryg.: Aura

Summary, etc.

Reviews:

W świetle zapałki widzę włochate liście lulka, białawe kwiaty wilczej jagody i puszek dziewanny. W blasku płonącej świecy dostrzegam zarys pokoju, wielkie łóżko w centrum, dewocjonalia na ścianie.
„Aura“ to opowiadanie niewinne w objętości, ale mające walory znakomitych powieści gotyckiej. Mamy w nim bowiem mroczną scenerię, piętrzące się tajemnice oraz silne uczucie. Młodego mężczyznę i dwie kobiety — młodą i piękną oraz starą, (...) acz silną. Ich teraźniejszość przeplata się z przeszłością, a rzeczywistość trudno odróżnić od snu.
Carlos Fuentes czerpie z prekolumbijskiej kultury, gdy wierzenia rdzennej ludności Ameryki Południowej zderzyły się z chrześcijaństwem, co podkreśla ducha znanego autorowi Meksyku — miejsca, gdzie przeszłość nie została zapomniana, a jej duch wciąż jest żywy. Na malowidłach wśród świętych pojawiają się demony, Chrystus występuje w formie „z czarnego drzewa“*, a akcja ma miejsce w domu odgrodzonym od reszty świata grubym murem, odseperowanym od codzienności, niczym zamurowywani pogańscy bogowie. Istotną rolę odgrywa kolor zielony, kolor siły oraz długowieczności, a koty, jako symbol macierzyństwa, dosięga kara za brak potowstwa pani domu. Nawet imię królika — Saga — nie jest przypadkowe, bo według mezoamerykańskich dawnych ludów oznacza ono zwierzęcą cześć człowieka, jego sobowtóra. Dużo w tekście jest odwołań do Chrystusa (nawet główny bohater pości, zatraca siebie przez trzy dni, po czym odradza się jako pełen, świadomy), ale najbardziej w oczy rzucają się prekolumbijskie akcenty, jak rytuał poprzedzony tańcem oraz seksem. Sam autor jednak o opowiadaniu powiedział, że jest to po prostu „opowieść pełna zjaw, w której toczy się walka o zachowanie i przetrwanie miłości mimo — czy też wbrew — postępującej starości“. Bo miłość w tej historii może wydawać się początkowo jedynie niewinnym zauroczeniem, ale końcówka każe nam zastanowić się nad tym czym jest czas i przemijanie, co zmienia starość i odchodzenie.
Spodziewałam się czegoś prostego, a tymczasem dostałam wielowymiarową opowieść, która zaangażowała mnie całkowicie. Została napisana, zgrabnym językiem, autor skupił się na zbudowaniu klimatu, a narracja w drugiej osobie mocno działała na wyobraźnię. Najwięcej jednak dało mi odkrycie symboliki, jaką autor ukrył w historii (dzięki niech będą za internet). Tym oto sposobem opowiadanie stanowiło dla mnie niesamowicie przyjemny powrót w objęcia horrorów gotyckich, za którymi nieustannie tęsknię.
Tekst ten premierę miał w 1962 roku, na nasz rynek trafił w 1974, a potem odszedł w niepamięć, a wielka szkoda! Bo w autorze tkwi moc, która podobno najlepiej ujawnia się w jego powieściach. Jeśli są one lepsze niż ta która historia — przepadłam.
przekł. Kalina Wojciechowska Chrystus z czarnego drzewa to pozostałość po niezbyt udanej ewangelizacji podczas podboju terenów dawnej Mezoameryki. Jest on symbolem połączenia wierzeń Azteków oraz chrześcijan.